Böyük Qafqazın cənub
yamacının regional geokimyəvi
аxüsusiyyətləri ilə
landşaftının geokimyəvi xüsusiyyətləri
аarasında əlaqənin öyrənilməsi
BÖYÜK
QAFQAZIN CƏNUB YAMACININ
аOGUZ VƏ QƏBƏLƏ RAYONLARI ƏRAZISININ
LANDŞAFTININ
аGEOKIMYƏVI XÜSUSIYYƏTLƏRI
ааааааааааааааааааааааааааааааааааааа ETİ-nin rəhbəri,
g.m.e.d.ааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа Z.M.Əlizadə
ааааааааааааааааааааааааааааааааааааа
Laboratoriya
rəhbəri, g.m.e.n.аааааааааааааааааааа аааааааааааааа ааааааааааааааH.L.Mustafabəyli
аааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа
REFERAT
Hesabatа 19 səh, 2 cədvəl, 14 ədəbiyyat.
MIKROELEMENTLƏR,
LANDŞAFT, TORPAQ, BITKI, GEOKIMYƏVI ƏLAMƏT, BIOLOJI MƏNIMSƏNILMƏ
ƏMSALI
ааааа 2008-ci
ildə ŞREM-in Geokimya laboratoriyası tərəfindən
yerinə yetirilən УOguz və Qəbələ rayonları ərazisinin
landşaftının geokimyəvi xüsusiyyətləri ilə
regional geokimyəvi xüsusiyyətləri arasındakı əlaqə
araşdırılmışdır. Ərazidə mövcud
olan landşaft növlərinin geokimyəvi rejim və iqlim
tiplərinə müvafiq bölgüsündə bir sıra dəyişikliklər
aparılmışdır.
Elmi-tədqiqat işlərinin
nəticəsi olaraq Oğuz-Qəbələ rayonlarında əsas
landşaft növü- Qarışıq dağ-meşə
növü, Antropogen təsir nəticəsində qurulan və
pozulan landşaft növləri müəyyənləşdirilmişdir.
Torpaq növlərinin landşaft növləri ilə əlaqəsini
əks etdirən bölgüyə görə burada 8-növ
torpaq ayrılır. Bunlardan alçaq, orta və yüksək
dağlıq ərazinin öz bütövlüyünü
qoruyan landşaftının qara qonur, qonur və boz qonur
torpaqları üstünlük təşkil edir. Onların tərkibində
Fe miqdarı normaldır. Alçaq dağlığın qismən
pozulmuş landşaft tipinin boz-qonur torpaqlarında isə-
Mn-ın miqdarı yüksək olur.
Torpaqların mikroelement tərkibləri
ərazidə yayılan gil şistlərinin tərkibinə
daha yaxın olmaqla qərarlaşmış fon səviyyəsinə
uyğun olaraq dəyişilir.
Bitkilər öz
orqanları vasitəsi ilə ya normal miqdarda mikroelement toplayır
ya da zəruri olan şəraitdə çox və ya az miqdar
mikroelement toplamaqla torpaqda olan mikroelementlərin
miqdarlarının normal hüdudlarında saxlamağa şərait
yaradırlar.
Torpaqlarda Ni elementlərinin
stabil və yüksək miqdarı sağlam landşaft
növləri üçün xarakterikdir. Nisbətən
pozulmuş landşaftlarda Ni miqdarı azalır Ba, Sr, Mn, B, Pb
elementlərinin də miqdarı böyük hüdudlarda dəyişir.
GIRIŞ
Böyük Qafqazın cənub
yamacının regional geokimya məsələləri XX əsrin
70-ci İllərindən başlayaraq ətraflı surətdə
öyrənilmişdır. Gil şistləri və qum
daşlarindan ibarət Yuranın orta və üst
laylarından götürülmüş nümunələrin
tərkibi 1976-82 ci illərdə makro və mikro tərkibinə
görə təyin edilmişdir. Makroelementlərdən Fe, Si,
Al, Ca, Mo, Na, K və bir sıra orta faiz göstəriciləri
ilə fərqlənən Ti, Mn, Ba, Sr, Rb, S - da təyin
olunmuşdur. Makroelementlər rentgen-spektral üsulla təyin
edilmişdır. Orta və mikroelementlər (Co, Ni, Cr, V, Mg, B,
Ga, Cu, Pb, Zn) isə DSF-B spektrometri vasitəsi ilə yerinə
yetirilmişdir. Yura çöküntüləri üzərində
yerləşən torpaq, qatı və bitki növlərində
də, eyni kimyəvi elementlər təyin olunmuşdur.
Oğuz və Qəbələ rayonları ərazisində
aparılan regional geokimyəvi və landşaftın geokimyəvi
tədqiqatları Daşağılcay, Kalaçay (Oğuz
rayonu) Bumçay, Dəmiraparançay və Vəndamçay
çay dərələrində öyrənilmişdir.
Şəki və Qax rayon ərazisinə
uyğun olaraq əsas yeri qara və tünd boz gil şistləri
30%-ə qədərini qum daşları və gilli-alevrolitler
və 10%-ə yaxın hissəsini isə əhəngli qum
daşı və əhəngli gil şistləri təşkil
edir [14].
а2008-ci ildə aparılan elmi-tədqiqat
işlərinin nəticəsində Oğuz Qəbələ
rayonları ərazisində landşaft növlərinin geokimyəvi
xüsusiyyətləri aparılmışdır. Mövcud
olan landşaft növləri ilə iqlim tipləri və
hündürlük qurşaqları arasındaki əlaqələri
(landşaft tərkibindəki ağac və kol növlərinə
görə) muəyyənləşdirməyə cəhd
olunmuşdur.
Oğuz Qəbələ
rayonlarının geokimyəvi xüsusiyyətlərinin
öyrənilməsində litokimyəvi amillərin qiymətləndirilməsinə
xüsusi diqqət verilmişdir.
Landşaft tipləri və
struktur növlərində hansı geokimyəvi əlamət
və geokimyəvi rejimin xarakterik olmasını müəyyənləşdirməklə
yanaşı burada hansı kimyəvi elementin genetik göstərici
kimi istifadə etməyin mümkünlüyünü
araşdırmaq və onların təyin olunmasına
çalışmaq bu ilin hesabatında qarşıda duran məqsədlərdən
biridir. Bundan başqa Feа K kimi
landşaft və torpaqda aparıcı olan elementlərin
yayılması ilə yanaşı landşaft və
torpağın aşınmasını bildirən (Mn,S) elementlər
arasındakı münasibətlərin
araşdırılmasına böyük ehtiyac vardır.
ƏSAS HİSSƏ
Böyük Qafqazın cənub
yamacının 2006Ц2007-ci illərdə öyrənilən
Şəki, Qax, Zaqatala və Balakən rayonları ilə
yanaşı həm də Oğuz və Qəbələ
rayonlarıа ərazilərinin də
ana süxur və landşaftı arasındakı geokimyəviа xüsusiyyətlərini
aydınlaşdırmağa çalışaraq 2008-ci ildə
alınan nəticələri ümumiləşdirmək
imkanı əldə edilmişdir.
Balakən-Zaqatala
rayonları ərazisindəkiа
süxurlar daha çox alt və orta Yura
dövrünü əhatə edirdi. Bununla yanaşı ərazidə
bir sıra polimetalа filiz
yataqları yerləşirdi. Qax və Şəki rayonları ərazisində
iştirak edən süxurlar içərisində qara gil
şistlərinin miqdarı bir qədər azalır və
süxurların karbonatlılığı xeyli yüksəlir.
Oğuz və Qəbələ rayonları ərazisində də
Tufan antiklinorisinin yerləşdiyi strukturda daha çox qum
daşları və gil şistlərininаа növbələşməsi yer
tutsa da burada da həm süxurların rəngində daha
çox boz rənglərə meyllik artır və həm də
tərkibində karbonatlılıq bir qədər yüksəlir.
Oğuz-Qəbələ rayonları ərazisində Duruca
antiklinorisi ərazisində isə dəmir qrupu və filiz
elementlərinin müəyyən qədər artımına
rast gəlirik [2, 14].
2008-ci ildə tədqiq
olunan sahə Oğuz və Qəbələ rayonlarının
Daşağılçay-Vəndamçay çay dərələri
arasındakı yüksək, orta və alçaq
dağlıq ərazilərini əhatə edir.
Yüksək dağlıq
sahələr Rusiya sərhəddindən (Dağıstan MR)
respublikamızı ayıran suayrıcı xətt bounca
Böyük Qafqazın 3000 m-dən yüksək mütləq
hündürlüyə malik olan nival və subnival
landşaftlı ərazilərdir. Burada Təkəlibaş,
Malkamud (Oğuz rayonu), Raqdan, Bazardüzü, Rüstəmbaz və
Tufan zirvələri (Qəbələ rayonu) Baş Qafqaz silsiləsinin
suayrıcı xəttində yerləşmişlər.
Malkamud zirvəsindən cənub şərqə doğru
uzanan eyniа adlı tektoniki
çat Tufan antiklinorisinin cənubа
sərhəddini təşkil edir. Oğuz-Qəbələ
rayonları ərazisində bu struktur Bazardüzü antiklinorisi
adlanır. Bu struktur Zaqatala-Qax rayonları ərazisində yerləşənа Sarıbaş antiklinorisinin
davamını təşkil edir. Burada iştirak edən
süxurlar daha çox üst Bayos və Bat mərtəbələrinə
aiddir. Boz rəngli qum daşı və gil şistlərindən
ibarət olan süxur təbəqələrininа növbələşməsi bu
struktur üçün xarakterikdir.
Ərazinin şimal hissəsində
Malkamud cənub hissəsində Qaynar dərinlik
qırılması ilə əhatələnən sahə
Zaqatala-Kovdağ sinklinorisinə aiddir. (Həqiqətdə bu
sinklinorini mikrosinklinorium adlandırmaq daha düzgün
olardı. Çünki, Qafqaz dağları
bütövlükdə makroantiklinorium, Böyük Qafqaz
mezoantiklinorium və Böyük Qafqazın hissələri isə
mikroantiklinorium sayılmalıdır. Bu baxımdan da
Böyük Qafqazın əsasа
struktur vahidlərindən olan Zaqatala-Kovdağ sinklinoriumu
da mikrosinklinorium adlanacaqdır). Bu strukturda olan süxurlar
şimal qanadda üst Yura yaşlı karbonatlı qum
daşları və gil şistlərindən ibarətdir. Cənub
qanad isə Valanjin yaşlı Təbaşir dövrünə
aidа karbonatlıа süxurlardan təşkil olunub.
Qaynar dərinlik
qırılmasında cənubda Oğuz-Qəbələ
rayonları ərazisindəа
çox əhəmiyyətliа
mövqe tutan Duruca antiklinorisi yerləşir. Bu antiklinori
əvvəllər Kaxetiya- Vəndam antiklinorisi adlanırdı
və burada olan kiçik antiklinal struktura bu ad verilirdi. Son
zamanlar Duruca antiklinorisi (mikroantiklinorisi) dedikdə ərazinin
alçaq dağlığını əhatə edən
dağətəyi struktur nəzərdə tutulur. Burada
tağ hissədə orta Yura yaşlı süxurlar yer səthinə
çıxır və onun üzərində üst Yura və
Təbaşir çöküntüləri cənub hissədən
onun üzərini qeyri ardıcıllıqla, yəni tektoniki
pozulmalar vasitəsi ilə örtmüşdür.
Suayrıcı silsilədən
cənuba doğru təxminən 2700 m mütləq səviyyəyə
qədər olan ərazilər nival və subnival landşaftla
xarakterizə olunur. 2700-2000 və bəzi yerlərdə
1800-1700 m-ə qədər olan ərazilər dağ alp
çəmənləri və yaxud subalp çəmənliklərdən
təşkil olunmuşdur. 1800-600m mütləq
hündürlüklər arasında isə Böyük
Qafqazın cənub yamacı üçün xarakterik olan
dağ meşə qurşağı yerləşir. İstər
yüksək dağlıq və istərsə də orta
dağlıq ərazilərdə dağın cənub
yamacı orta hesabla 20-250-lik meylliyə malik olur. Bəzi
yerlərdə 30-350-yə yaxın olan meyillik
müşahidə edilir. Belə ərazilərdə dağ
çaylarına doğru enən yamacların meşə
örtüyü nisbətən seyrəkləşir.
Alçaq dağlıq ərazilərdə və dağətəyi
zonalarda meyillik bir qədər də azaldığından
meşə örtüyü bir qədər
qalınlaşır.
Mütləq
hündürlüyü 1000m-dən aşağı olan sahələrdə
orta dağlığın meşə landşaftıyerləşir.
Bəzi yerlərdə onun aşağı sərhəddi 600m-ə
qədər təşkil edir. Bu ərazidə olan
çökmə süxurlar ya üst Təbaşir
çöküntüləri (əhəngli gil şistləri
və ya mergellər) ya da Daşağılçay-Vəndamçay
ərazisində axan çayların gətirmə
konuslarıdır (IV dövr). Sonuncuların daha çox təşəkkül
tapdığı ərazilərdə meşə çöl
landşaftı əsas yer tutur. İnsanlar tərəfindən
təsərrüfat fəaliyyətinə cəlb olunub bu sahələrin
80%-ə qədərini indi antropogen landşaft tutur. Gətirmə
konuslarının və çay yatağı allüviyal
çöküntülərin tərkibi Yura və Təbaşir
dövrünün qırıntı süxurlarından təşkil
olunduğundan onların geokimyəvi tərkibi də xüsusiyyətlərinin
ərazinin landşaftının geokimyəvi xüsusiyyətləri
arasındakı əlaqələri müəyyənləşdirmək
imkanı əldə edilir. Beləliklə, Oğuz-Qəbələ
rayonları ərazisindəki landşaft tiplərini və
yaxud yarımtiplərini aşağıdakı kimi müəyyənləşdirə
bilərik.
1.
Yüksək
dağlığın nival - subnival landşaftı Ц 3000m-dən
artıq yüksəkliklər.
2.
Yüksək
dağlığın alp çəmənlikləri
landşaftı - 2500-3000m
3.
Yüksək və orta
dağlığın subalp çəmənlikləri
landşafı Ц 1800-2500m
4.
Orta dağlığın
dağ-meşə landşaftı Ц 1000-1800m
5.
Alçaq
dağlığın dağ-meşə landşaftı Ц
600-1000m
6.
Alçaq
dağlığın meşə-çöl landşaftı
-500-600m
7.
Alazan - Həftəran vadisinin
meşə-çöl landşaftı Ц 300-500m
8.
Alazan - Həftəran vadisinin
antropoloji landşaftı -300-500m
Oğuz-Qəbələ
rayonları ərazisindəаа
iştirak edən dağ-meşə landşaftının
struktur tərkibinə görə və əməkdaşlarımızın
mülahizələrinə əsaslanaraq onların
aşağıdakı növlərini fərqləndirməyi
lazım bilirik.
1.
Kontrastlı dağ-meşə
landşaft növü
2.
Assosiativ dağ-meşə
landşaft növü
3.
Yarımçıq
dağ-meşə landşaft növü
4.
Relikt dağ-meşə
landşaft növü
5.
Qarışıq dağ-meşə
landşaft növü
6.
Yekcins dağ-meşə
landşaft növü
7.
Antropogen təsir nəticəsində
pozulmuş landşaft növü
8.
Antropogen təsir nəticəsində
qurulan landşaft növü
2006Ц2007-ci illərin
hesabatlarında biz landşaftların bölgüsündə
yayla tiplərinə diqqət yetirməmişdik. Bu səbəbdən
2008-ci ildə də yayla sahələrinin
landşaftlarını ayırmamışıq. Bununla belə
istər alçaq və istərsə də orta dağlıq
yayla sahələrin landşaftları fərqləndirilməsinə
ehtiyac vardır. Bu ehtiyac həm də Şəki-Zaqatala
bölgəsindəki landşaft yarımtiplərinin
mövcudluğu ilə bağlıdır. Məlum olduğu
kimi tala landşaftı alçaq və orta dağlıq ərazilərdə
olan kiçikа düzən yayla
sahələridir. Bu tipli yayla sahələr-talalar daha çox
bitkilərin struktur quruluşuna görə də digər ərazilərdən
fərqlənir [3,4,6].
Ümumiyyətlə,
Böyük Qafqazın cənub yamacının landşaft
bölgüsündə biz sinif, tip, yarımtip, qrup vəа nəhayət, növlərə
çeşidlənmə prinsipindən istifadə etməyə
üstünlük vermişik [7,9].
Siniflərə görə
bölgüdə yüksəklik qurşaqları əsas
götürülmüşdür. Alçaq, orta və
yüksək dağlıq qurşaqların landşaft
örtüyü.
Tiplər üzrə olan
bölgüdə geoloji struktur və yaxud geomorfoloji prinsip əsas
götürülmüşdür.
Yarımtiplərin
bölgüsündə relyef forması: yamac, yayla, çay dərəsi
fərqləndirilir.
Qruplar üzrə olan
bölgüdə süxurların litoloji tərkibi və
onunla əlaqədar olan yarğanlar, terraslar, strukturlar əsas
yer tutur.
Landşaft növlərinin
bölgüsündə isə yenidən geoloji strukturların
konket nümunələri əsasа
götürülür. Məsələn, kiçik
antiklinal və ya sinklinal qırışıqlar burada
mühüm əhəmiyyət kəsb edə bilər.
Tədqiqat aparılan ərazidə
cənub yamacın çay dərələri əsas tədqiqat
obyekti olsa da, Şəki rayonunun orta dağlıq meşə
qurşağının əksər cığır və
yolları da vizual surətdə tədqiq olunmuşdur.
1.
Daşağılçay
çay dərəsi Ц Oğuz rayonu
2.
Qalaçay çay dərəsi
Ц Oğuz rayonu
3.
Bumçay çay dərəsi
Ц Qəbələ rayonu
4.
Dəmiraparançay çay dərəsi
ЦQəbələ rayonu
5.
Vəndamçay çay dərəci
Ц Qəbələ rayonu
Yuxarıda göstərilən
kəsilişlərdən süxur, torpaq və bitki
materialları götürülərək makro və
mikroelement tərkibləri öyrənilmişdir (1976-82-ci illər).
Onlarda olan geokimyəvi və biogeokimyəvi xüsusiyyətləri
öyrəndikdən sonra uyğun hesabatlarda bu materiallardan
istifadə olunmuşdur. 2008-ci ilin tədqiqat planına
uyğun olaraq onlardan regional geokimyəvi və landşaft
geokimyəvi xüsusiyyətlərinin müqayisəsində
istifadə olunmuş və mümkün olan
qanunauyğunluqları aşkarlanmışdır. Süxur,
bitki və torpaq nümunələrində kimyəvi elementlər
həm makro və həm də mikroelement tərkibi öyrənilmişdir.
Mikroelement tərkibi Moskvanın Bronnitsı geokimyəvi
ekspedisiyasında, makroelement tərkibi isə Azərbaycan EA
Geologiya İnstitutunda aparılan analizlərdə müəyyənləşdirilibdir.
Mikroelement tərkibinə daxil olan elementlər Ц Ba, Sr, Cu, Pb,
Zn, Co, Ni, Cr, V, B, Ga, Mo və s. Mikro və orta elementlərin tərkibinə
isə Na2O, K2O, CaO, MgO, Al2O3, Fe2O3,
SiO2 , MnO2 , P2O5 aiddirlər.
Böyük Qafqazın cənub
yamacındaа kimyəvi elementlərin
regional geokimyəvi xüsusiyyətləri həm bioloji və
həm də stratiqrafiq olaraq aşağıdakı şəkildə
xarakterizə olunur.
Litoloji nöqteyi nəzərdən
Balakən-Zaqatala, Şəki-Qax və Oğuz-Qəbələ
rayonları ərazisində gil şistləri, qum
daşları və karbonatlı süxurların miqdarı
60-70%, 50-60%, 55-65%, -gil şistləri, 20-30%, 25-35% və 30-40%
qum daşları və 0-5%, 5-10%, 5-10% karbonatlı süxurlar
kimi qəbul olunur.
Bütün gil şistləri
üçün Cu, Pb, Zn, Co, Ni, Cr, V, Al2O3,
Fe2O3 Цmikro və makroelementlərinin nisbi
yüksək miqdarları xarakterikdir. Qum daşları
üçün- SiO2-nin, karbonatlı süxurlar
üçün isə CaO, MnO2, Sr- komponentlərinin
yüksək miqdarları xarakterikdir. Ba, B, Ga, Mo, Na2O,
K2O, MgO, P2O5 mikro və
makrokompanentləri həm gil şistləri, həm qum
daşları və həm də karbonatlı süxurlarda
geoloji xüsusiyyətlərlə bağlı olaraq müxtəlif
ərazilərdə və strukturlarda dəyişilə bilər.
Vulkanogen mənşəli qırıntı
materiallarının süxur tərkibində iştirak etməsi
burada MgO,B komponentlərinin miqdarının yüksəlməsinə
səbəb olur. Ba, Ga, Mo, Na2O, K2O kimi
komponentlər isə süxur əmələgətirici
xüsusiyyətlərdə daha doğrusu buradakı terrigen
çöküntü materiallarının gətirilmə mənbələri
ilə bağlıdır [8].
Stratiqrafik bölgü ilə
əlaqədar olaraq kimyəvi elementlərin süxurlarda
tipomorf səciyyələnməsi Yura dövrünün
Цaalen, bayos, bat və titon mərtəbələri
üçün aşağıdakı kimidir.
Aalen
çöküntüləri Cu, Pb, Zn- elementlərinin nisbi
miqdarlarının yüksəkliyi ilə fərqlənir.
Bayos çöküntülərində Co, Ni, Cr, SiO2,
- komponentləri daha səciyyəvi xarakterə malikdir. Bat mərtəbəsinə
aid çökünüləri Ц Al2O3,,
üst Yuranın kimeric yaşlı süxurları Ц Fe2O3,
V- elementlər ilə və Titan yaşlı
çöküntüləri isə CaO, MgO,а Sr, Ba komponentləri ilə daha
çox zəngindir. Na2O, K2O, B, Ga elementləri
hər hansı bir stratiqrafik bölgü ilə bilavasitə əlaqədar
olmadığı məlum edilmişdir.
Regional geokimyəvi
bölgüdə də müəyyən qanunauyğunluqlar
müşahidə olunur. Məsələn, Balakən-Zaqatala
rayonları ərazisində biz Cu, Pb, Zn elementlərinin daha
çox toplanmasını və onların Qax, Şəki,
Oğuz və Qəbələ istiqamətində tədricən
azaldığının şahidi oluruq. Qax və Şəki
rayonlarında Sr, CaO, MgO, MnO2 komponentlərinin
miqdarının yüksəlməsinə rast gəlirik.
Oğuz rayonu ərazisində də təxminən uyğun
kimyəvi elementlərin paylanmasında oxşarlıq nəzərə
çarpır. Qəbələ rayonu ərazisində isə
SiO2 komponentlərininа
miqdarı yüksəkdir. Ümumi bölgüyə əsasən
belə bir qanunauyğunluq müşahidə olunduğu halda
regional geokimyəviа
qanunauyğunluqları biz həm litoloji və həm də
stratiqrafik nöqteyi nəzərdən qiymətləndirmiş
olsaq burada başqa vəziyyət alınar.
Gil şistlərində
(Orta Yura Balakən-Zaqatala rayonu Cu, Pb, Zn, Co, Ni, Cr, V, Fe2O3
Ц komponentləri, Qəbələ rayonunda- Al2O3,
SiO2 komponentləri, Qax-Oğuz rayonlarında Ba, Sr,
CaO, MğO, MnO2, P2O5 komponentləri
daha böyük miqdarda yayılır. Na2O və K2O-nun
miqdarının paylanmasında hər hansı bir fərq
duyulmur.
Ümumiyyətlə, biz
regional geokimyəvi xüsusiyyətləri Böyük
Qafqazın cənub yamacı boyunca qiymətləndirmiş
olsaq [1,12,13] bu zaman regional bölgüyə əsasən Balakən-Qəbələ
rayonları ərazisi yalnız cənub-şərq
qurtaracağı qismində qəbul olunaraq digər ərazilərdən
kəskin fərqlənərdi.
Yəni, bu zaman orta Yura
yaşlı qara rəngli gil şistləri cənub-qərbi
Qafqazda Cu, V, cənubi Qafqazın mərkəzi hissəsi Zn, B,
Na2O, K2O, Fe2O3-elementləri və
cənub-şərq hissəsi (Balakən-Qəbələ
rayonları) Pb, Mo elementləri ilə zəngin olduğu diqqəti
cəlb edərdi.
Üst Yura yaşlı
çöküntülərdə bu göstəricilər
daha çox Azərbaycan ərazisində Pb, Sr, Ba, CaO, MgO
komponentlərininа
miqdarının artması ilə özünü
büruzə verəcəkdir.
Cədvəl 1 də Vəndamçay
kəsilişində torpaq və bitki tərkibində
mikroelementlərin paylanması q/t-larla göstərilmişdir.
Torpaq və bitki nümunələri yüksək orta və
alçaq (I,II,III) dağlıq qurşaqları əhatə
edir. Bütün qurşaqlarda Ba, Sr, Cu, Zn və B elementlərinin
miqdarı bitkilərdə onun bitdiyi torpaqlara nisbətən
yüksəkdir. Əksinə Mn, Cr, Ni, Ti, V, Co, Pb-elementlərinin
miqdarı bitkilərdə xeyli aşağıdır. Mo-
elementinin də ümumən bitkilərdə artır. Beləlikə,
Ba, Sr, Cu, Mo, B, Zn elementləri bitkilərdə toplanan, Co, Ni,
Cr, V, Ti, Mn, Pb elementləri isə əksinə torpaqlara nisbətən
az toplananа komponentlər
sırasındadır. Torpaqlara nisbətən bitkilərdə
toplanma Sr-da 7-10 dəfə, Ba-da 1-3, Cu-da 2-4, Zn 1.5-3,
B-elementində isə 3-10 dəfə təşkil edir. Bitkilərdə
kimyəvi elementlərin azalması Mn-da 1-2 dəfə, Gr- 5-9,
Ni- 9-10, Ti-8-9, V-da 20-35, Co- 3-6, Pb 5-6 dəfə təşkil
edir.
Dəmiraparançay kəsilişində
yüksək, orta və alçaq dağlıq ərazilərdə
torpaq və bitkilərin mikroelement tərkibinə nəzər
salmış olsaq görərik ki, Vəndamçay kəsilişindəkinə
oxşar olaraq qanunauyğunluqlar mövcuddur. Burada bitki nümunəsi
olaraq həm yüksək, həm orta və həm də
alçaq dağlıq qurşaqda dəvədabanı bitkisindən
istifadə olunmuşdur. Ba elementi torpaqlardan bitkilərə
doğru 1.5-3 dəfə, Sr isə 5-11 dəfə artır. Ba
və Cr elementlərinin bitkilərdə toplanması
alçaq dağlıq sahələrdə mənimsənilməsi
daha da artır. Buradaа Cu və B
elementinin də torpaqlardan- bitkilərə doğru
müşahidə olunur. Lakin Dəmiraparançay və Vəndamçay
kəsilişlərində təsadüf olunan cüzi fərqlər
yüksəklik qurşaqları arasında nəzərə
çarpsa da kimyəvi elementlərin- Ba, Sr,Cu, Zn, Mo və
Bа bitkilərin orqanizmlərində
toplanması halı tamamilə dəyişməz qalır.
Bizim aldığımız nəticələrdə digər
kimyəvi elementlərə aid olan azalmalar (torpaqdan bitkilərə)
yenə də dəyişməz olaraq qalır. Cr, Ni, Ti, V, Co,
Pb elementlərinin bəzi hallarda bitkilərdə də
torpaqlara uyğun olması daha çox yüksək
dağlıq sahələr üçün xarakterikdir [5,9].
Vəndamçayın
nümunələşdirilmiş torpaqа və bitkilərinin mikroelement tərkibi
ana süxurların xüsusi ilə qum mikroelement tərkibi ilə
uyğunluq təşkil edir. Məsələn (cədvəl
3-dən göründüyü kimi, yüksək
dağlıq ərazidə qum daşları daha çox Sr,
Mn, Ni, Cu, Pb, Zn saxlayırlar. Əksinə qum daşlarında
B, Cr, Co gil şistlərindən azdır. Bu zaman
yaranmış torpaqların tərkibində Mn, Pb elementlərinin
qiymətləri qum daşları ilə torpaqlar arasında
daha çox yaxındır. Cu,Cr,Co, Zn,B, Ba, Sr daha çox gil
şistlərindəki qiymətlərə uyğun gəlir.
Deməli torpaq üçün faydalı kompanentlərin əksəriyyəti
ona gillərdən daxil olur, qumlar isə torpağı ola
bilsin. Daha çox zərərli kompanentləri zənginləşdirmiş
olsun. Alçaq dağlıq ərazidə Mn və Gb ilə
yanaşı qumların tərkibindəki Mn, Ni elementinin də
toplanması daha əhəmiyyətli rol oynadığı
müşahidə olunur.
Gil şistləri ilə
onların üzərində yaranmış torpaq növlərinin
müqayisəsi göstərir ki, əksər hallarda Ba, Sr,
Mn, Ni, Cr, Zn elementləri gil şistlərinə nisbət
torpaq növlərində çoxа
toplanır. Bundan başqa Cu, Pb elementləri torpaqda
süxurdan az ola bilər. Bu zaman onların bitkilərdə də
toplanmadığını nəzərə almış olsaq
deməki bir sıra kimyəvi elementlər təbiətdə-yerin
üst qatında ümumi fonundan artıq iştirak etdiyi ərazilərdə
coğrafi mühitdən yeraltı və yerüstü sular
vasitəsi ilə uzaqlaşdırıırlar. Doğrudan da
bir sıra ərazilərdə hansısa bir kimyəvi elementi,
göstərilən halda mikroelementlzrin miqdarı orta fondan
artıq və yaxud əskik olduqda belə torpaqlarda onların
dəyişməsi çox kiçik intervallarda
müşahidə edilir. Məsələn Vəndamçay kəsilişində
yüksək dağlıq qurşaqda Sr-elementi qum
daşlarında xeyli artıqdır və onlar da bitən
bitkilərdə də torpağa nisbətən yüksək
Sr-lazənginləşmə qeydə alınmışdır.
Əksinə Mn elementinin qiyməti bütün qurşaqlarda
azdır, lakinа torpaqlarda isə
ondan bir-neçə dəfə yüksəkdir. Ümumiyyətlə
bitkilərin Cu, B, Zn elementlərini çox
topladıqlarını nəzərə alsaq deməli torpaqda
onun miqdarı mqəyən hüdudlarda saxlanması
üçün bitkilər onun tərkibini müəyyən
qədər stabilləşdirirlər. Alçaq dağlıq
ərazidə də qum daşlarının gil şistlərinə
nisbətən daha çox Mn, Ni, Cu, Pb, Zn elementləri ilə
zənginləşdiyini və əksinə B-elementi ilə
kasıblaşdığını müşahidə
etmişdik. Torpağın tərkibində yayılan bu
mikroelementlər yenə də gil şistlərinin tərkibinə
çx yaxın olan göstəricilərlə ifadə
olunmuşdur. Burada olan nəticələri Ц Balakən-Zaqatala
rayonunun eyni tipli yüksəklik qurşağı, litoloji tipi
və torpaqları ilə müqayisədə Pb, Cu, Zn-lə
nisbətən az zənginləşdiyinin şahidi olarıq.
Beləliklə nəzərə çatdırılan cədvəllərdən
göründüyü kimi vəа
Balakən-Zaqatala rayonunda torpaqlar mikroelement tərkiblərinin
tutuşdurulması nəticəsində bizə məlum olmuşdur
ki,
1.
Torpaqların mikroelement tərkibində
yüksəklik qurşaqları daxilində dəyişmələr
çox az müşahidə olunur.
2.
Torpaqların mikroelement tərkibləri
ərazidə yayılan gil şistlərinin tərkibinə
daha yaxın olmaqla qərarlaşmış fon səviyyəsinə
uyğun dəyişir.
3.
Torpaqlarda mikroelementlərin
miqdarı süxurlarda kimyəvi elementlərin yüksək
olduğu xüsusi sahələrdə, məsələnа Balakən-Zaqatala filiz rayonları ərazisində
yerli şəraitə uyğun olaraq zənginləşir.
4.
Qum daşlarının tərkibi
ilə bağlı olan yüksək miqdarda mikroelement göstəriciləri
və gil şistlərinə uyğun olan anomal miqdar
mikroelement tərkibindən dəfələrlə
torpağın tərkibinə az nüfuz rtməsi ilə fərqlənir.
5.
Bitkilər öz orqanları
vasitəsiilə ya normal miqdarda mikroelement toplayır və
yaxud zəruri olan şərautdə çox və ya az miqdar
mikroelementlərin miqdarının normal həddə
saxlanılmasına şərait yaradırlar.
Tədqiq olunan ərazinin
torpaq növlərinin qruplaşmasında 2006 və 2007-ci llərdə
birinci növbədə torpaq növləri yerləşən
ərazilərin litokimyəvi xüsusiyyətləri mütləq
nəzərə almağı məqsədəuyğun hesab
rtmişdik. Həmin üsulla torpaq növlərinin
qruplaşdırılmasını da məğbul hesab edərək,
2008-ci ildə daha çox landşaftın struktor xüsusiyyətləri
ilə torpaq növlərinin qarşılıqlı əlaqəsinə
diqqəti yönəltməyi daha əhəmiyyətli
saymışıq.
Nəticədə
aşağıdakı geokimyəvi xüsusiyyətləri
özündə daşıyan torpaq növlərini bir-birindən
fərqləndirməyi məqsədəuyğun hesab edirik.
1.
Antropogen fəaliyyət nəticəsində
qurulan landşaft tiplərinin qara və qəhvəyi rəngli
torpaqları
2.
Antropogen fəaliyyət nəticəsində
pozulmuş landşaft tiplərin boz torpaqları (Na-la zəngin).
3.
Alçaq
dağlığın öz bütövlüyünü
qoruyan landşaft tipinin qara-qonur rəngli torpaq növləri
(Fe-lu).
4.
Orta dağlığın
öz bütövlüyünü qoruyan landşaftın
qara-qonurа torpaqları (Fe-lu).
5.
Yüksək dağlığın
öz bütövlüyünü qoruyan
landşaftının cimli qara torpaqlarıа (Fe-lu).
6.
Alçaq
dağlığın pozulmuş landşaft tipinin qonur-boz
torpaqları (Mn-lı).
7.
Orta dağlığın
pozulmuş landşaftının boz-qonur torpaqları (V-lu)
8.
Yüksək
dağlığın pozulmuş landşaftının cimli
boz torpaqlarıа (Al-lu).
Yuxarıda göstərilən
qruplaşmanı biz bir sıra torpaqşünas, litoloq,
landşaftşünas tədqiqatçıların
dünyanın müxtəlif ərazilərinə uyğun
olan elmi nəticələrindən istifadə etməklə tərtib
etmişik.
Alçaq
dağlığın və orta dağlığın öz
bütövlüyünü qoruyan landşaft tipinin qara-qonur
dağ-meşə torpaqları və yüksək
dağlıq hissəsinin cimli qara torpaqlarının
mikroelement tərkibi 1 və 2 N-li cədvəllərdə
verilmişdir. Cədvələ salınmayan nümunələri
də nəzərə almış olaq burada mikroelementlərin
miqdarının çox az hüdudlarda dəyişildiyinin
şahidi oluruq. Məsələn Ba elementinin miqdarı 170
q/t-dan, 350 q/t arasında, Sr-60 q/t-110 q/t arasında, Mn-elementi
500 q/t-900 q/t arasında, Ti-elementi 1800 q/t- 3800 q/t arasında,
B-elementi isə 48 q/t-la 80 q/t arasında dəyişir (Vəndamçay
kəsilişi), Ondan (yəni, Vəndamçay kəsilişindən)
insanlar tərəfindən dağ meşələrinə bir
qədər artıq təsir edilməsi səbəbli
yuxarıda göstərilən kimyəvi elementlərin
hüdudları Dəmiraparançay kəsilişində xeyli
dəyişilir.
Burada Ba elementinin miqdarı
yüksək, orta və alçaq dağ-meşə
torpaqlarında (qara-qonur, boz-qonur növlərdə)-150 q/t-80
q/t, Sr- elemetinin miqdarı- 80 q/t- 220 q/t arasında, Mn-
elementinin miqdarı- 310 q/t- 1000 q/t arasında, Ti-elementinin
miqdarı 1700 q/t-3300 q/t, B- elementinin miqdarı isə 36 q/t-84
q/t arasında dəyişilir. Göründüyü kimi Ti-
elementindən başqa bütün digər elementlərin
miqdarı xeyli dəyişkən hududlarda müəyyən
olunmuşdur.
Vəndamçay kəsilişində
təyin olunan 20-sınaq nümunəsində Pb-elementinin
miqdarı əgər 65-90q/t arasında dəyişirdisə,
Dəmiraparançay kəsilişində isə Pb elementinin dəyişmə
hüdudları 40-90 q/t arasında dəyişir. Ni-elementinin dəyişmə
hüdudları daа xeyli fərqlidir.
45q/t -63 q/t arasında Vəndamçayda, 22 q/t dan 51 q/t-a qədər
Dəmiraparançayda qeyd olunmuşdur.
Göründüyü kimi Ni-elementinin miqdarının xeyli
azalması müşahidə olunur. Sonuncu dəyişmələr
ola bilsin ki, insanların təbiətə mənfi təsirini
göstərən əsas əlamətlərdən biridir. Bu
faktın digər ərazilərdə də
yoxlanılmasına ehtiyac duyulur. Hələlik isə onu qeyd
edə bilərik ki, Car, Katexçay kəsilişlərində
qeyd olunan kimyəvi elementlərin dəyişilmələri
içərisində Ni-elementinin də miqdarı Vəndamçaya
uyğun gəlirdi. Nisbətən insanların təsərrüfat
fəaliyyətləri çox təsir etmiş dağ meşə
torpaqlarında Kurmuxçay, Ağçay, (Qax rayonu)
onların qiyməti xeyli aşağı enmişdir. Eyni
sözləri biz Qaşqaçay və Kişçayın
qonur torpaq növləri üçün də aid edə bilərik.
Kişçayın qara rəngli dağ-meşə
torpağında- yəni sıx meşəlik sahədən
götürülən nümunəsində Ni-ın miqdarı
(70 q/t)а yenə yüksək qiymətlə
xarakterizə olunurdu.
Beləliklə, öz
bütövlüyünü qorumuş landşaft tipinin
alçaq, orta və yüksək qurşaq sahəsində
qonur, qara-qonur, boz-qonur torpaq növləriа sıx meşəlikа sahələrdə Ni- elementinin təxminən
45-65 q/t-luq normal hüdudlarda dəyişməsi ilə
xarakterizə olunur. İnsanların müəyyən qədər
təsərrüfat fəaliyyətlərindən seyrəlmiş
dağ-meşə torpaqlarda Ni-qiyməti 25-35 q/t
hüdudlarında daha çox rast gəlir. Bu zaman həm də,
Ba, Sr , Mn, B, Pb kimi elementlərinin də hüdudlarının
xeyli dəyişmələrinə rast gəlinir.
Bitkilərin tərkibindəki
mikroelementlərin öyrənilməsi və bioloji mənimsənilmə
əmsallarına diqqət etsək Ba, Sr, Cu, B elementlərinin
BMƏ-nin vahiddən böyük Mn, Cr, Ni, Ti, V, Co, Pb Ц elementlərinin
BMƏ-nin qiyməti isə vahiddən kiçik göstəricilərə
malikdir [8,11].
NƏTICƏ
▀─▀┴╚╔╔└╥
1.
└ыш-чрфх
╟.╠. ╦шЄюыюуш Ёєфютьх∙р■∙шї юЄыюцхэшщ ш ухюїшьш Ёєфэ√ї ¤ыхьхэЄюта ёыюцэюфшёыюЎшЁютрээ√ї Ёрщюэют
└тЄюЁхЇхЁрЄа эр ёюшёъ. фюъ. ухюы. ьшэ
эрєъ.- ╩шхт., 1988.
2.
Azərbaycan Respublikasının
regonal-coğrafi problemləri. Şəki-Zaqatala iqtisadi rayonu.
Bakı. 2003.
3.
Budaqov B.Ə., Nəbiyev V.N.
Alazan əyriçay çökəkliyinin landşaftı.
Bakı. 1979.
4.
┴єфруют
┴.└. ╤ютЁхьхээ√х хёЄхёЄтхээ√х ырэф°рЇЄ√ └чхЁсрщфцрэёъющ ╤╤╨. ┴ръє. ▌ыь. 1998.
5.
┬хЁэрфёъшщ
┬.╚. ╧Ёюсыхь√ сшюухюїшьшш ╥Ё. ┴шюїшьшўхёъющ ырсюЁрЄюЁшш └═ ╤╤╤╨.Є.16. 1980.
6.
Əmirov F. Meşələrin
ekoloıi rolu. Bakı. 2001
7.
╠рьхфют
╚.╥. ╤ЄЁєъЄєЁр ырэф°рЇЄют ■цэюую ёъыюэр ┴юы№°юуюа ╩ртърчр т яЁхфхырї └чхЁсрщфцрэёъющ ╤╤╨ (т
ьхцфєЁхў№х ╠рч√ьўрщ-├хюъўрщ) └тЄюЁ. фшёёхЁЄ. эр ёюшёъ. ърэф. ухюуЁ. эрєъ. ┴ръє.
1976.
8.
╧хЁхы№ьрэ
└.╚. ├хюїшьш ырэф°рЇЄр. ╠. л┬√ё°р °ъюыр╗ , 1975. 342ё.
9.
╧юы√эют
┴.┬. ├хюїшьшўхёъшх ырэф°рЇЄ√. ┬. ╤с. л├хюуЁрЇшўхёъшх ЁрсюЄ√╗ ╠юёътр. 1962.
10.
╘ыюЁр
└чхЁсрщфцрэр. ╥юь █ яюф. Ёхф.
╚.╚. ╩рЁ ушэр. ╚чф-тю └═ └чхЁс ╤╤╨. ┴ръє. 1950.
11.
╤яЁртюўэшъ
яю ухюїшьшш ╠юёътр, ═хфЁр, 1990.
12.
Şəki
Regional Elmi Mərkəzi
30 ildə. Bakı. 2005
13.
Şəki
Regional Elmi Mərkəzinin
dünəni, bu günü və sabahı. Bakı. 2005.
14.
╪√їрышсхщыш
▌.╪. ├хюыюушўхёъюх ёЄЁюхэшх ш ЁрчтшЄшх └чхЁсрщфцрэёъющ ўрёЄш ■цэюую ёъыюэр ┴юы№°юую
╩ртърчр. ┴.: ╚ч-тю. └э └ч.╤╤╨. 1956.
аааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа
>>Cədvəllər<<аааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа
аааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа>>Anasehife<<